Bir bebekle beraber büyümek, çoğalmak… Bizim için yepyeni insanlık için her daim var olan bir hal…Yeni bir yaşam önümüzde…

Merhabalar. Yine, upuzun bir zaman geçti ben yazmayalı çünkü içim büyüyor, içim değişiyor, yaşam dönüşüyordu hem de çok hızlı, çok ani ve çok acele ama tam zamanında.

Hamileliğimin ilk yarısını bitirmenin ve nihayet içimde ve dışımda huzurun yayılmaya başlamasının ardından paylaşma zamanı geldi diye düşündüm. İçimdeki cana şükranlarımı daha da çok iletmek için. Yalnızca benim içimdeki değil tüm annelerin içinde atan o diğer kalplere teşekkürler. Vicdanlı, sevgi dolu, huzur veren varlığınızın sürmesi dileklerimle…

Sanırım daha bir kaç gün öncesine kadar “Acaba iyi mi?” diyecek kadar hissedemezken şimdi yavaş yavaş içimdeki canla bağlantı kurduğumuzu hissedebiliyorum. Onun iyiliği için yapılabilecekler arasında belki ilki onu duymaya izin vermek… Öte yandan duyamadığımızda doktora gidip içimizi rahatlatabiliriz bir pantolon almayıveririz olur biter zira artık o eski pantolonları giymeye çalışmak boş bir gaye.😊 Alışverişinden, hormonlarına, ağlamasından, uykusuna bambaşka bir dünyadayım. İşime odaklanmakla çocuk bakımına dair okumak arasında kalmak her sabah beni meşgul edince sabahların bir kısmını bu yeni dünyaya ayırıp öğleden sonra huzurla çalışmaya devam edebildim nihayet.

Öte yandan hamilelik tıpkı sabah zaman ayırmak gibi, evde yer ayırmak, bedende yer açmak, ciğerleri genişletmek kısacası alan açmak demek. Bu alanı açmaya yardımcı hormonlara da teşekkürler.

Yaşamımızı şimdiden getirdiği huzurla dönüştürmeye başlayan minik oğlana tüm kalbim ve varlığımla teşekkür ederim. Elbette böyle bir misyonun olduğu için değil bebeğim sadece varlığın bizlere de kendi özümüzü, huzurumuzu hatırlattığı için… Yaşamın boyunca huzur kalbinde genişleyen yoldaşın olsun… Seni tüm varlığımla seviyorum… Hoş geldin… İyi ki geldin…